Βουτιά στο βράδυ της Παρασκευής, με το φως του λαμπατέρ αντί του φεγγαριού, ξέρω πως σε αυτή τη δουλειά θα χρειαστεί να θυσιαστούν κάποια βράδια σαν κι αυτό... Κάποια μέσα, κάποια πάνω από το βιβλίο... Δε βαριέσαι , άλλος ζορίζεται χειμώνα, άλλος καλοκαίρι।Βουτιά στην ιδέα της άδειας, πετάω από τη χαρά μου κι ας μην έχω σχεδιάσει τίποτα, κατά βάθος ποτέ δε μου άρεσε να σχεδιάζω, κλείνω τα μάτια, σβήνω το φεγγάρι, δε ζητάω πολλά, είμαι ευτυχισμένη όσο έχω πράγματα να κάνω, κρύβω μέσα μου και επιδέξια τα δίκοπα μαχαίρια, κι αυτά είναι άκοπα αν ξέρεις να τα χειριστείς (για πόσο?), πόσο τυχερός είσαι αν σου αρέσει η δουλειά σου, και πόσο ωραίο να ξέρεις τι θέλεις... Και πόσο ωραίο είναι αντί να κοιμάσαι να κοιτάζεις περήφανος το αποτέλεσμα ενός κόπου σου...
Θέλω μια παραλία όλη δικιά μου...