Tuesday, March 31, 2009

Ένα παιδί μεγάλο

Πώς μπορώ να είμαι τόσο παιδί,
να νιώθω παιδί,
να πρέπει να νιώσω ενήλικας,
να νιώθω κάποτε υπερήλικας ξεχασμένος...

Πώς μπορώ να νιώθω τον ενθουσιασμό του πρωτόγνωρου,
τη λαχτάρα για το πρωτόγνωρο σε καθετί?
πώς θα μπορέσω να σταματήσω να κυνηγώ το καθετί
απλά για να ηρεμήσω με την ιδέα και τη συνήθεια του χιλιογευμένου?

Monday, March 30, 2009

Καλό ξημέρωμα

Πες μου τι πιο ωραίο υπάρχει αγάπη μου από την όρεξη να ζεις...
Να μην ξέρεις γιατί ξυπνάς, κι όμως να το λαχταράς,
να τρως τα μούτρα σου και να αποδέχεσαι ότι θα φτάσεις κάποτε εκεί που θέλεις..

Πες μου αν είναι ωραίο να κατεβάζεις τα μάτια σαν ξημερώνει και να θες να θυμάσαι τη μέρα, εσύ και το πάτωμα που πατάς, εσύ και κανείς άλλος. Γιατί κανείς άλλος δε νιώθει τη δική σου ευγνωμοσύνη για τη μέρα που πέρασε.

Πες μου καρδούλα μου ότι μπορούν όλοι ν αγαπάνε και θα σε φιλήσω.
Πες μου ότι μπορούμε όλοι να κλαίμε και θα πιστέψω ότι είμαστε ακόμα άνθρωποι.

Πες μου τι πιο ωραίο άπό τη νύχτα που σβήνει, έτσι μοναχικά απόψε. Μα πες μου πια, πες μου πόσοι είναι τυχεροί που μπορούν να τη χαρούν!

Καλό ξημέρωμα στις απάτητες ψυχές

Thursday, March 26, 2009

being someone I didn't mean to

Being someone I didn't mean to
Found myself on the edge of fantasy
Mysteries are to be solved
Patience is to be exhausted
And exist even more
Unexpectedly I wake up every morning
Thanking my cells for being alive
Never thought it would be not in my hand
To be the one I chose to be
Never thought it would be in your hand
To be hurt, to change
Ideology is the fact
Dreaming is the key
Breathing is the essence
And imagining is the way
To continue
Being though someone
I never expected...

Sunday, March 22, 2009

Tuesday, March 17, 2009

Wednesday, March 11, 2009

Δικαίωμά σου! Για να ευθυμήσουμε!

Δικαίωμά σου να γυρνάς στο σπίτι τα χαράματα....
Δικιά σου είναι η ζωή και σου ανήκει...

Αλλά εγώ δεν θα είμαι εκεί.-

Friday, March 6, 2009

Ανησυχίες....

Αν δεν είχα δει 2 πράγματα παραπάνω, ίσως και να ήμουν πιο ευτυχισμένη, ή καλύτερα λιγότερο ανήσυχη. Θαθελα πχ να ζήσω μια κουλή και αβέβαιη περίοδο στο εξωτερικό, να συγκατοικώ με άσχετους, να μην ξέρω τι θα κάνω αύριο, να κάνω interail, να είμαι και καλλιτέχνης μαζί εκτός από την κανονική δουλειά και να ζω μποέμικα άλλοτε, κανονικά άλλοτε.... Δεν έχω 5 ζωές όμως και δειλιάζω πολύ. Αλλά τουλάχιστον για όσο είμαι εδώ, ας γνωρίζω περίεργους ανθρώπους με περίεργες εμπειρίες για να ξυπνάω! Και μετά βλέπουμε αν θα μπορώ να κοιμηθώ με ήσυχο μυαλό....

Wednesday, March 4, 2009

Πληγή βαθιά, παλιά πληγή....

Μπορεί να μικροχτυπάμε, να φθειρόμαστε κάθε μέρα, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε, ώσπου να ανοίξει πληγή..
Και πώς τυχαίνει τότε.... να μας φαίνεται πως κάθε καινούριο χτύπημα να'ναι εκεί πάνω, στην παλιά, βαθιά πληγή!