The big calm

Πάντοτε εντυπωσιαζόμουν από τις μικρές κουβέντες που μπορεί να σου πει ένας άγνωστος.
Η σχέση, λέει, πρέπει να τελειώνει όταν έχει φθαρεί.
Το φαγητό όσο κι αν το βάλεις στα μικροκύματα, δε μένει για πολύ ζεστό.

Θέλει θάρρος για να είσαι καλά, θέλει πυγμή και πίστη ότι όλα θα πάνε καλά, λοιπόν.
Και θέλει και δυναμισμό, όταν βλέπεις πως ο άλλος κοιμάται πιο πολύ.
Εσύ να ξυπνάς και να πράττεις.

Και να συνδυάζεις όλες σου τις στιγμές με ένα τραγούδι, έτσι μένει η στιγμή αναλλοίωτη στο χρόνο.
Όπως έγινε με τους portishead, τους bang gang, τους raveonettes, τους Franz ferdinard, την pati yang, τον chris rea, τους deus, τη σπείρα σπείρα ακόμα. Ό,τι έτυχε να παίζει στο μυαλό σου τη στιγμή των μεγάλων συλλήψεων.

Άπλετος χρόνος....

Ελεύθερος είναι ο χρόνος στον οποίο το μυαλό σου είναι ελεύθερο από υποχρεώσεις.
Τότε γίνονται τα ταξίδια του νού που χρειάζεσαι για να επιβιώνεις.

Τα καλύτερα ταξίδια, όταν δεν μπορείς να τα κάνεις κυριολεκτικά, γίνονται σε στιγμές απόλυτης αδράνειας. Τότε παίρνει φόρα το θυμικό σου και φτάνει σε εξωτικά τοπία, που δεν είχες φανταστεί.

Κάπου μέσα στις αναζητήσεις της κάθε μέρας, συνειδητοποιείς ότι έχεις φάει τόσο χρόνο ψάχνοντας για κάτι που δεν ονειρευόσουν. Delete. Δε θα οργώσεις το μέλλον αν δεν ευχαριστηθείς το παρόν.

Ωραία τα σχέδια, αλλά οι αυθόρμητες πράξεις είναι λιγότερο παραπλανητικές.

Εύκολα συνειδητοποιείς ότι ουδείς αναντικατάστατος, και ενα ωραίο πρωί δε θα ανήκεις ξανά πουθενά. Και για την αποφυγή αυτής της αμήχανης συγκυρίας, οφείλεις να προβλέψεις.

Ωραία η αδράνεια όταν είναι δικαιολογημένη, και με ημερομηνία λήξης.

Κι ένα τραγουδάκι για τη συναισθηματική κακοποίηση, τον εθελούσιο θυματισμό και το σύνδρομο της Στοκχόλμης, που έχουν, χωρίς να το ξέρουν, πολλοί από εμάς (γιατί όχι και εμείς, άλλωστε).

https://www.youtube.com/watch?v=bqqLXapEcUY
"Κι όταν με πληγώνεις κι όταν με πουλάς...
Κι όταν με στριμώχνεις, μ' εκβιάζεις, μου κολλάς...
Νιώθω τυχερός, νιώθω τυχερός, σ' ευχαριστώ!

Κι όταν δε με θέλεις κι όταν με πουλάς...
Κι όταν με στριμώχνεις, με βιάζεις , με χτυπάς...

ΝΙΩΘΩ ΤΥΧΕΡΟΣ, ΝΙΩΘΩ ΤΥΧΕΡΟΣ!!! Σ' ευχαριστώ...."

......................................Παυσίλυπα για τα μάτια του κόσμου.
 

Έξι μήνες

Τι θα γινόταν αν μου απέμεναν έξι μήνες...
Θα αφιέρωνα περισσότερο χρόνο στους φίλους μου, θα τους άκουγα περισσότερο και τα προβλήματά τους θα προσπαθούσα να τα αναλύσω, να τα απαλύνω, να τα μικρύνω.
Θα διάβαζα το ίδιο, για να κάνω καλά αυτό που κάνω, όσο το κάνω.
Θα έψαχνα πίσω από τις συμπεριφορές των άλλων κάποια δικαιολογία, γιατί ποτέ δεν μπορείς να κρίνεις τον άλλο αν δεν ξέρεις όλα του τα προβλήματα στην έκτασή τους.
Θα διεκδικούσα περισσότερες αγκαλιές και φιλιά, σαν η επαφή να παρατείνει το εφήμερο.
Δε θα βιαζόμουν. Θα κοίταζα με περισσότερη προσοχή τη λεπτομέρεια των όμορφων και των άσχημων πραγμάτων.
Δε θα γκρίνιαζα. Η μιζέρια είναι κακή ανάλωση του εαυτού.
Δε θα φοβόμουν. Όταν κάτι δεν μπορείς να το αλλάξεις, δεν το φοβάσαι.
Δε θα πρόσβαλλα τον εαυτό μου. Το σώμα και η ψυχή θέλουν σεβασμό, για να ξυπνάς και να κοιμάσαι με σώμα ανάλαφρο και μυαλό καθαρό.
Αν είχα έξι μήνες μπροστά μου, οι συζητήσεις για το μέλλον θα ήταν ανόητες, οι ανησυχίες για τη ζωή μηδαμινές.
Θα έκανα ταξίδια, θα αναζητούσα ωραίους ανθρώπους και ωραία μέρη για να κοιτάζεις.
Θα έδινα όση αγάπη μπορώ περισσότερη, χωρίς να με νοιάζει η ανταπόδοση.
Θα άκουγα την ίδια μουσική, θα πήγαινα στη δουλειά, θα έψαχνα το ευχαριστώ και την απάλυνση του πόνου για τη δική μου μικρή ευημερία.
Θα έκλεινα την τηλεόραση για πάντα, θα έβλεπα ταινίες για να ονειρεύομαι, θα έκλεινα τα μάτια στο κακό, θα ζούσα όπως ζω με περισσότερη αφέλεια και περισσότερη ευγένεια.
Θα έβγαζα φωτογραφίες για να απαθανατίσω το τίποτα, για να κοιτάζω όταν δε θα μπορώ να κάνω κάτι περισότερο. Κι ας μην τις έβλεπα ποτέ.
Θα ασφάλιζα ότι πολύτιμο έχω, για να το κληροδοτήσω σε όποιον αγαπώ.
Θα έφτιαχνα χειροτεχνίες, για να κοιτάζω πόσο όμορφο είναι το μπλέξιμο υλικών και χρωμάτων.
Θα έγραφα ένα βιβλίο, για την ομορφιά της αθωότητας και το ανούσιο κυνήγι της ευτυχίας.
Δε θα περίμενα τίποτα γιατί δε θα μού όφειλαν τίποτα.

Όταν δεν έχεις κάτι να περιμένεις, τότε μόνο είσαι ελεύθερος.