Μού λένε να μη σε σκέφτομαι.
Πως η ζωή είναι έξω και πως αλίμονο αν περνάω το χρόνο μου και τον ύπνο μου με την εικόνα σου.
Σε κοιτάζω, κάτω από το ημίφως του, σύγχρονου πια, λαμπατέρ, που ανάβει με το μεσαίο κουμπάκι.
Το πάνω είναι για να μας φωνάξεις, όταν δεν έχεις κανέναν πλάι σου.
Το κάτω, δεν έχω μάθει.
Κοιμάσαι βαριά, σε περίεργες στάσεις, με μια περίεργη όψη, σ αυτό το νοσηρό ημίφως.
Άλλες φορές, στο σκοτάδι, έχεις ανοιχτά τα μάτια.
Δεν ζητάς, δε μιλάς, μόνο εσύ και ο τοίχος απέναντί σου.
Βλέπεις πολλά πράγματα μέσα στην ημέρα σου.
Ταλαιπωρημένα μυαλά σε υγιή σώματα που αποφασίζουν για το αύριό σου.
Για το σήμερά σου, μάλλον.
Αν είσαι τυχερός, έχεις ένα παρελθόν να σκέφτεσαι για να αντέχεις.
Αν είσαι πιο τυχερός, έχεις κι ένα μέλλον να περιμένεις.
Δεν καταλαβαίνει ο κόσμος, καλέ μου.
Δεν καταλαβαίνει όπως δεν καταλαβαίνει ο βλέπων τον τυφλό.
Ούτε κι εγώ σε καταλαβαίνω.
Αλλά πονάω μαζί σου, λαχταράω μαζί σου, υποφέρω μαζί σου.
Ξέρεις, δεν είναι εύκολο μετά να γυρίσω σελίδα και να ξεχάσω τα πάντα.
Φεύγοντας, ένα κομμάτι μου μένει πάντα πίσω, πλάι σου.
Ελπίζω, με το χαζό μου τρόπο, να σε βοηθώ κάπως.
Να ξεχνιέσαι λίγο.
Ο καθένας με τον προσωπικό του σταυρό.
Πως η ζωή είναι έξω και πως αλίμονο αν περνάω το χρόνο μου και τον ύπνο μου με την εικόνα σου.
Σε κοιτάζω, κάτω από το ημίφως του, σύγχρονου πια, λαμπατέρ, που ανάβει με το μεσαίο κουμπάκι.
Το πάνω είναι για να μας φωνάξεις, όταν δεν έχεις κανέναν πλάι σου.
Το κάτω, δεν έχω μάθει.
Κοιμάσαι βαριά, σε περίεργες στάσεις, με μια περίεργη όψη, σ αυτό το νοσηρό ημίφως.
Άλλες φορές, στο σκοτάδι, έχεις ανοιχτά τα μάτια.
Δεν ζητάς, δε μιλάς, μόνο εσύ και ο τοίχος απέναντί σου.
Βλέπεις πολλά πράγματα μέσα στην ημέρα σου.
Ταλαιπωρημένα μυαλά σε υγιή σώματα που αποφασίζουν για το αύριό σου.
Για το σήμερά σου, μάλλον.
Αν είσαι τυχερός, έχεις ένα παρελθόν να σκέφτεσαι για να αντέχεις.
Αν είσαι πιο τυχερός, έχεις κι ένα μέλλον να περιμένεις.
Δεν καταλαβαίνει ο κόσμος, καλέ μου.
Δεν καταλαβαίνει όπως δεν καταλαβαίνει ο βλέπων τον τυφλό.
Ούτε κι εγώ σε καταλαβαίνω.
Αλλά πονάω μαζί σου, λαχταράω μαζί σου, υποφέρω μαζί σου.
Ξέρεις, δεν είναι εύκολο μετά να γυρίσω σελίδα και να ξεχάσω τα πάντα.
Φεύγοντας, ένα κομμάτι μου μένει πάντα πίσω, πλάι σου.
Ελπίζω, με το χαζό μου τρόπο, να σε βοηθώ κάπως.
Να ξεχνιέσαι λίγο.
Ο καθένας με τον προσωπικό του σταυρό.
