Μέρες αργίας

http://www.youtube.com/watch?v=VPKfkIFjx-s



Φεύγεις και πας, είσαι καράβι
μπροστά κοιτάς η θάλασσά σου
πυρκαγιές και πάγοι.
Μα πιο μπροστά πάντα θα στέκει
ο γυρισμός σου στη φουρτούνα αντέχει.

Φεύγεις που πας και που πιστεύεις
τι κυνηγάς ποια γη σε θέλει
ποιον εαυτό γυρεύεις.
Όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα
κάθε ταξίδι είναι γυρισμός.

Φεύγεις και πας, που επιστρέφεις
σε ποια στεριά η ξενιτιά σου είναι όσα έχεις.
Κι όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα
και πιο μακριά σου είσαι μόνο εσύ.

Εσύ γεννάς τη θάλασσα
και χτίζεις το καράβι
είσαι το εδώ και το αλλού
είσαι η γιορτή του γυρισμού
το δάκρυ του αποχωρισμού.
Και το ταξίδι σου είσαι εσύ
είσαι το κύμα το νησί
είσαι ο αέρας το πανί
και τ’ άσπρο μου μαντήλι.

Φεύγεις και πας, που ταξιδεύεις
δρόμοι ανοιχτοί τα σύνορά σου είναι όπου αντέχεις.
Όλα είναι αλλού κι όλα για λίγο
όταν δεν ξέρεις πως ο δρόμος σου είσαι εσύ.




Υ.Γ. Το θέμα σου είναι να βρεις μια πατρίδα. Όπου κι αν είναι αυτή. Μπορείς να είσαι ό,τι θέλεις, όποιος θέλεις, όπως θέλεις. Αρκεί να πείσεις τους άλλους γι αυτό.

Γιατί ο Οδυσσέας έλεγε ότι από τα 20 ως τα 30 ο δρόμος είναι μακρύτερος από ότι από τα 30 στα 90.

Και γιατί ακόμα κι όσοι κατάφεραν από την κακοτυχία να επιστρέψουν, δεν μπόρεσαν πια να χαμογελάσουν. Όπως δε χαμογελούν τα έντομα.

Κοίτα να χαράζεις προσεκτικά τον εαυτό σου στον κόσμο.

Κοίτα τα χάδια σου να μην πονάνε τους άλλους. Και κοίτα να μένεις ακέραιος ακόμα και όταν δίνεις το μισό σου εαυτό.

Κι αν δε πιστεύουν, κι αν δε σε προτιμούν οι περισσότεροι, δεν πειράζει. Αρκεί ένας να το κάνει, και γι αυτόν μονάχα θα αξίζει να συνεχίζεις. Ακόμα κι αν αυτός ο ένας είσαι εσύ.

Καλή ανάσταση.

Ασυμφωνίες

Αν το λοιπον διαχωρίσεις τι σε ενδιαφέρει πραγματικά και τι όχι,
θα μπορέσεις να προχωρήσεις σταθερά.
Αν θέλεις να μη μπορεί να σε αγγίξει τίποτα,
θα πρέπει να προσπαθήσεις πολύ,
για να φτάσεις να είσαι καλός.
Θα σε ενοχλεί κάθε κακός άνθρωπος
γιατί θα σε ενοχλεί η ύπαρξή του
και όχι τα κακά του λόγια.
Να έχεις την υπομονή να επιλύσεις τις παρεξηγήσεις.
Οι παρεξηγήσεις προκαλούν πληγές στις ψυχές.
Αν θέλεις να περπατάς με το κεφάλι ψηλά,
κι επειδή έθεσες ψηλό σκοπό,
πρέπει να αφήσεις πίσω πολλά από τα υπόλοιπα που αγάπησες.
Δεν έχει επιστροφή,
ό,τι κάνεις και ό,τι λες γράφεται στις μνήμες.
Μάθε από τα λάθη σου και τις παρεκβάσεις σου
και μη λες πολλά.
Άκουσε και σκέψου,
και μην αφήνεις το λάθος να σε καταστείλει.
Αλλά προσπάθησε να το αναγνωρίσεις και να μην το κάνεις κτήμα σου.
Και κοίτα το μέσα και το έξω σου να συμφωνούν.
Να είσαι απλός και αποτελεσματικός.
Και το άγχος να γίνεται κινητήρια δύναμη και τίποτε παραπάνω.
Να προσέχεις ποιον και τι αφήνεις να σε αγγίξει,
και να μη φοβάσαι να αγγίξεις κι εσύ.
Αλλά ως εκεί. Η ευφυία συνιστάται στο να ξέρεις να αρχίζεις και να σταματάς.
Σημαντικό είναι ό,τι μένει στο μυαλό σου κάποιο καιρό μετά.
Μην αφήνεις μια στιγμή να μένει ως άσχημη ανάμνηση.
Αν μπορείς κάθε λάθος σου να το βλέπεις και να το προβλέπεις,
κάποια στιγμή θα γίνεις πραγματικά καλός.

Τα σπίτια είναι χαμηλά...

Σκέφτομαι ενα σπίτι σ' εκείνο το νησί με τα 52 χωριά και μια αυλή να μοιράζομαι με άλλους τα βράδια μου και να ακούω μουσικές και να μην υπάρχει καμία πίεση πέρα από το τι καιρό θα κάνει αύριο και αν θα πιάσουμε καλά ψάρια. Και ας είναι και παλιό, να είναι όμως  προσεγμένο, γιατί το σπίτι σου είναι ο καθρέφτης της ψυχής σου. Δεν είναι το μπλουζάκι σου ούτε το κινητό σου, είναι ο χώρος που ξαπλώνεις την ψυχή σου όταν είσαι μόνος και δε σε βλέπει  κανείς.


Θα θελα να βροντήξω μία και να πάω εκεί που ονειρεύεται η ψυχή μου, σε μια θάλασσα χωρίς παράγκες και ηχεία να λερώνουν την ελευθερία της. Να κοιτάζω και το μάτι μου να βλέπει μακριά, και ο ορίζοντας να μην έχει τελειωμό.  Απεραντοσύνη. Και ας φοβάμαι και ας την κοιτάζω από την αμμουδιά, τα μυστικά της είναι τα πιο αθώα. Τα μόνα μυστικά που δε με ενοχλούν. Θάλασσα να κοιτάζω και να μυρίζω αγιάζι. Και να με ζεσταίνει ο ήλιος. Σαν προσευχή χωρίς λόγια.


https://www.youtube.com/watch?v=lZS139s3-Ik