Ο περασμένος χρόνος ήταν απλά υπέροχος. Καινούρια συναισθήματα, καινούριες καταστάσεις, άλλες ολοκληρώσεις, άλλα πάθη, καινούρια κι αυτά.
Μέσα στην κούραση των ημερών, κάποιες φορές επικρατεί σύγχυση, άγχος, αναρωτήσεις χωρίς απαντήσεις. Πάντα κάτι μπορεί να κάνεις λάθος, πάντα κάτι σε προβληματίζει. Κάνω σωστά? Εκπαιδεύω σωστά? Έκανα σωστές επιλογές? Το μέλλον θα δείξει.... Περιμένω μονάχα κι ελπίζω τα λάθη μου να μην είναι σοβαρά. Αυτό μόνο μπορώ να ευχηθώ, γιατί τα λάθη δε μπορώ να τα αποφύγω.
Σκέφτομαι, πως για να είμαι σωστός παιδαγωγός ενός ανθρώπου στη νέα του ζωή, πρέπει να είμαι εγώ καλά. Τούτο σημαίνει, πως οφείλω να μην παραμελώ τα πάθη μου, δηλαδή τις μουσικές μου που με κάνουν να ανασαίνω πιο καθαρά, τη δουλειά μου που με κάνει να αισθάνομαι αποτελεσματικός και ικανός άνθρωπος, μού προσδίδει ικανοποίηση, είναι η αφορμή να περιποιηθώ (ναι, βασικό κι αυτό στον κόσμο ενός μωρού που σε κάνει μονάχα να βιάζεσαι να προλάβεις τα πάντα), τα ταξίδια μου (αυτά θα καθυστερήσουν όταν έρθει η σειρά της προτεραιότητάς τους- οι συμβιβασμοί έγιναν, ας τους γιορτάσουμε χωρίς μεμψιμοιρίες....).
Η σχέση του ζευγαριού με το παιδί γίνεται πιο δυνατή, αλλάζει κιόλας όμως, γίνεται "συναδελφική στο νοικοκυριό, στις αλλαγές βάρδιας", κι εκεί έγκειται και το στοίχημα που κανείς δεν πρέπει να αμελήσει. Πρέπει κι εκεί να διατηρείς το πάθος. Με τρόπο, που λογικά, βρίσκεις στην πορεία.
Μικρέ μου πρίγκηπα, σε λατρεύω. Είσαι η ηλιαχτίδα που κάνει τα χιόνια να λαμπυρίζουν στα μάτια μου. Είσαι το φίλτρο που κάνει κάθε εικόνα πιο αθώα. Σού υπόσχομαι να βάλω τα δυνατά μου να είσαι ασφαλής, ευτυχισμένος και γεμάτος άνθρωπος.
Καλή χρονιά να έχουμε.
Μέσα στην κούραση των ημερών, κάποιες φορές επικρατεί σύγχυση, άγχος, αναρωτήσεις χωρίς απαντήσεις. Πάντα κάτι μπορεί να κάνεις λάθος, πάντα κάτι σε προβληματίζει. Κάνω σωστά? Εκπαιδεύω σωστά? Έκανα σωστές επιλογές? Το μέλλον θα δείξει.... Περιμένω μονάχα κι ελπίζω τα λάθη μου να μην είναι σοβαρά. Αυτό μόνο μπορώ να ευχηθώ, γιατί τα λάθη δε μπορώ να τα αποφύγω.
Σκέφτομαι, πως για να είμαι σωστός παιδαγωγός ενός ανθρώπου στη νέα του ζωή, πρέπει να είμαι εγώ καλά. Τούτο σημαίνει, πως οφείλω να μην παραμελώ τα πάθη μου, δηλαδή τις μουσικές μου που με κάνουν να ανασαίνω πιο καθαρά, τη δουλειά μου που με κάνει να αισθάνομαι αποτελεσματικός και ικανός άνθρωπος, μού προσδίδει ικανοποίηση, είναι η αφορμή να περιποιηθώ (ναι, βασικό κι αυτό στον κόσμο ενός μωρού που σε κάνει μονάχα να βιάζεσαι να προλάβεις τα πάντα), τα ταξίδια μου (αυτά θα καθυστερήσουν όταν έρθει η σειρά της προτεραιότητάς τους- οι συμβιβασμοί έγιναν, ας τους γιορτάσουμε χωρίς μεμψιμοιρίες....).
Η σχέση του ζευγαριού με το παιδί γίνεται πιο δυνατή, αλλάζει κιόλας όμως, γίνεται "συναδελφική στο νοικοκυριό, στις αλλαγές βάρδιας", κι εκεί έγκειται και το στοίχημα που κανείς δεν πρέπει να αμελήσει. Πρέπει κι εκεί να διατηρείς το πάθος. Με τρόπο, που λογικά, βρίσκεις στην πορεία.
Μικρέ μου πρίγκηπα, σε λατρεύω. Είσαι η ηλιαχτίδα που κάνει τα χιόνια να λαμπυρίζουν στα μάτια μου. Είσαι το φίλτρο που κάνει κάθε εικόνα πιο αθώα. Σού υπόσχομαι να βάλω τα δυνατά μου να είσαι ασφαλής, ευτυχισμένος και γεμάτος άνθρωπος.
Καλή χρονιά να έχουμε.
