Είναι ωραία η θάλασσα, γιατί κινείται πάντα... 7.30 το πρωί και από ψηλά ακούγονται τα κουβεντολόγια των παππούδων με τα σκουφάκια στη θάλασσα.... Θέλω να 'μαι κι εγώ εκεί όταν μεγαλώσω. Ωραία η δουλειά αλλά είναι αλλού η ανθρωπιά. Δεν ξέρω τι μας πιάνει να είμαστε αεικίνητοι, να αδράττουμε τη μέρα, να προοδεύουμε με ταχύτητες σκληρές. Η μέρα είναι δική μου όταν μπορώ μέσα στη διάρκειά της να βρω τον εαυτό μου- δε θέλω να δουλεύω τόσο, θέλω να κάθομαι και να σκέφτομαι στο άπειρο και ας κινούμαι σε χώρο λίγων τετραγωνικών. Για μένα η μεγάλη ζωή είναι στις στενές επαφές. Οι μακρινοί ορίζοντες είναι απλά για να ξέρεις ότι αν κάποια στιγμή τα χάσεις όλα, έχεις κι αλλού να πας να ποντάρεις.