Μπορώ να είμαι ο πιο συμβατικός και ταυτόχρονα ευχαριστημένος με τη συμβατικότητά μου άνθρωπος,
αλλά δεν μπορώ να μην επαναστατήσω σαν να μην υπάρχει αύριο,
όταν νιώθω ανελευθερία,
και δε μπορώ παρά να νιώθω μια βαθιά περηφάνια για αυτό।
Είναι αρχή ζωής να μη στέκομαι σε λερωμένους βάλτους।
Ευχή μου, σε καμία ηλικία να μην χρειαστεί να μουλιάσεις σε μέρη που δε θέλεις.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment