Ξαπλώνω πάνω στην αγάπη σου
σεντόνια παλιωμένα και ποτισμένα με όνειρα από νύχτες περίεργες.
Δε θέλω τίποτα να ξεπλύνω
Κρατάω μέσα μου κάθε μυρωδιά και κάθε προσπάθεια
Κάθε άγγιγμα που συνοψίζει το κάθε τέλος μου.
Ευλογία να θέλεις να θυμάσαι τα πάντα.
Είσαι ο βράχος που θέλω να πέσω με ορμή πάνω του και σαν κύμα να ξαναπέφτω και να ξαναπέφτω και να ξαναγυρίζω και σαν παλίρροια να ξαναπέφτω πάνω σου,
να σπάω και να ξαναγεννιέμαι,
αρκεί να είσαι εκεί, να ξαπλώνω όταν δεν έχει αέρα,
να ταξιδεύω μακριά όταν έχω φουρτούνες,
και όταν επιστρέφω να είσαι πάλι εκεί।
Και σαν ανταμοιβή θα σε κάνω να λάμπεις τις ωραίες ηλιόλουστες μέρες।
Και θα ομορφαίνεις στα μάτια μου κι άλλο.
Και θα θέλω να έρχομαι ξανά και ξανά σ' εσένα।
Το κύμα σου εγώ κι εσύ ο βράχος που θα με ορίζει.