Λατρεύω τη θολούρα του τζαμιού μου όταν πέφτει ο ήλιος, μισοκλείνω τα μάτια, τραγουδάω, προχωράω χωρίς να βλέπω και καλά। Η απουσία τάξης έχει κάτι από ζωή- ωραίο το τακτοποιημένο, αλλά λίγο βαρετό...
Είναι ωραία να τρέχεις, αρκεί να μη βιάζεσαι.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment