Δε μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι το νησί... Κάπου μέσα στις ημέρες στην πρωτεύουσα, ξαναξέχασα τη διαφορετική ευτυχία που έζησα εκεί... μα όταν ακούω τις ωραίες εκείνες μελωδίες, ξυπνάει μέσα μου πάλι η διαμάχη εκείνη, της ζωής που ονειρεύτηκα κόντρα στη ζωή που τελικά διάλεξα । Δε βαριέσαι, ποτέ δεν είναι αργά, εκτός κι αν το πω εγώ ότι είναι αργά.