Πέρασα πολύ όμορφα χτες. Η σημασία των ανθρώπων βρίσκεται στην ηρεμία που σου προσφέρουν. Το να μην σε πιέζουν ,να μην περιμένουν πολλά από σένα και, όσο πιο χαλαροί είναι, άλλο τόσο και παραπάνω να θέλεις να τους δώσεις κι άλλα, να τους ευχαριστήσεις...
Τα καλύτερα πράγματα έρχονται χωρίς να τα πιέσεις, νομίζω είναι θέμα χημείας, συγκυρίας, τύχης... Απομυθοποιώ κάποια πράγματα, γιατί όταν προσπαθείς πολύ γι αυτά, χάνουν την αξία τους. Την αξία του απροσδόκητου. Και γι αυτό αποφάσισα να τα παρατήσω όπως είναι.
Σκέφτομαι κάτι που άκουσα χτες... "δεν κατάλαβες τι σου είπα... Δεν θέλω να φύγεις. Γίνεται να φύγεις?". Ώρες ώρες μ' αρέσει να μην καταλαβαίνω.... wtf, μ' αρέσουν τα μπλεξίματα...
Δε βαριέσαι, I'm happy ;-)
No comments:
Post a Comment