Αναρωτιέμαι αν όλα όσα μ' αρέσουν είναι από συνήθεια. Από τύχη. Αναρωτιέμαι σε τι έχω ταλέντο και σε τι δεν έχω. Δεν έχω δοκιμάσει και πολλά πράγματα. Άραγε θα μπορούσα να παρουσιάζω ραδιοφωνική εκπομπή? Να παίζω σε γκρουπάκι? Να διδάσκω? Και η μεγάλη αγωνία, θα έχω άραγε ταλέντο σε αυτό που σπούδασα?
Ποιος να ξέρει, ο χρόνος τι θα φέρει....
Καλύτερα να μην ξέρεις. Τα βλέπεις στην πορεία. Το παλεύεις. Το αποδέχεσαι σταδιακά. Και τελικά, ο καλύτερος για να σου πει ότι δεν κάνεις για κάτι, είναι ο εαυτός σου. Χωνεύεται πιο εύκολα.
Το μοναδικό πράγμα που ξέρω σίγουρα για απόψε, είναι ότι λατρεύω τη μουσική, με έναν τόσο παθιασμένο τρόπο που αναρωτιέμαι αν θα καταφέρω να είμαι τόσο ενθουσιασμένη, τόσο ελεύθερη και τόσο μαγεμένη με έναν και μόνο άνθρωπο στη ζωή μου.
Θα πρεπε να κοιμάμαι, δεν κοιμάμαι όμως, ωστόσο μπορώ και Ονειρεύομαι....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment