Τα όρια του μυαλού μου....

Μιας και είναι βραδιά επίκλησης στην αυθεντία, ή αλλιώς βραδιά ατάκας, για να μπορούν και οι λιγότερο διαννοούμενοι να έχουν την άποψή τους, τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου। Τα όρια του κόσμου μου είναι τα όρια του μυαλού μου। Αν δεν είχαμε τόση ευκολία στις μέρες μας, ίσως να ήμασταν λίγο πιο ήρεμοι। Ανακουφίζεσαι που βρίσκεις σε μια ξένη χώρα την τάδε διεύθυνση, δεν έχεις όμως τόση χαρά, γιατί την έχεις ήδη ψάξει στο γκουγκλοχάρτη και έχεις δει και φωτο, ίσα ίσα, αν μπερδευτείς νιώθεις και ηλίθιος। ΄Ολοι ταξιδεύουν και πρέπει κι εσύ, να βγάλεις φωτογραφίες, να τις δείξεις, από όλες τις γωνίες της γης। Ανοίγει το μυαλό σου, αλλά πρέπει να κρατηθείς πίσω από τη γραμμή εκείνη που το ψάξιμο γίνεται αυτοσκοπός।
Κανείς δεν μπορεί να μοιραστεί σε πολλά μέρη- εκτός και αν τελικά δεν ανήκει ολοκληρωτικά πουθενά।
Από σήμερα θέλω το μυαλό μου να δέχεται μόνο τις χρήσιμες πληροφορίες। Δεν θέλω να ξέρω όοοοοο,τι γίνεται στην πόλη που ζω και στον κόσμο που ζω। Θέλω όμως σε μερικά από αυτά που γίνονται να θέλω και να συμμετέχω ενεργά।Γιατί αν μπορώ να φτιάξω τα όρια του μυαλού μου, μπορώ να φτιάξω και τα όρια του κόσμου μου।