Καλή χρονιά και άλλα πολλά

Οι περισσότεροι λένε να φύγει το 2010 να έρθουν τα καλύτερα... Εγώ θα θελα να σταθώ κάτω απ'το κλείσιμο της αυλαίας και να φωνάζω "κι άλλο, κι άλλο". Τρέμουμε το χρόνο που περνάει αλλά ενθουσιαζόμαστε με την αλλαγή του χρόνου. Κι είναι κι άλλοι άνθρωποι που λένε φοβισμένα, πάει κι άλλος ένας χρόνος...και πάλι τα ίδια.... Οι αλλαγές που δεν είδαμε, οι αλλαγές που δεν τολμήσαμε, οι αλλαγές που περιμέναμε και έμειναν στα ντουλάπια μας τα ασυμμάζευτα....
Δεν ονειρεύομαι κάτι συγκεκριμένο.... Ονειρεύομαι αυτά που ονειρευόμουν πάντα, κάθε μέρα, του 08, του 09, του 10.... Να είμαστε καλά, να μπορούμε να δούμε ότι είμαστε καλά, να χαμογελάμε μόνο και μόνο γιατί μπορούμε να αντικρύζουμε τον ήλιο, δε χρειάζομαι και πολλά πέρα από τα μάτια μου και μια αγκαλιά να μοιραστώ τη χαρά. Χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους να σκέφτονται το ίδιο, να αναζητούν την ανθρωπιά και να μην τους αγγίζει η απουσία της... Θα κάνω ότι δε βλέπω όταν δε μ αρεσει αυτο που βλέπω. Το προτιμώ, αρκεί να βλέπω κάπου κάπου και αυτά που θέλω.
Μακάρι να νιώθουμε πάντα παιδιά. Τα παιδιά δε βαριούνται. Δεν θέλουν και πολλά πέρα από εξασφαλισμένο φαγητό και εξασφαλισμένη αγκαλιά. Εμείς πόσες ανάγκες δημιουργούμε στους εαυτούς μας και γιατί? Επειδή κοιτάμε τους άλλους? Από τις ζωές μας λείπουν οι κοινές προοπτικές. Καθένας ανοίγεται σε κάτι καινούριο και πρωτοποριακό για να ορίσει τη ζωή του, για να γνωρίσει καινούριους ανθρώπους, να βάλει καινούρια αποτυπώματα στα παλιά. Αυτό είναι η Πρωτοχρονιά. Η ελπίδα ότι θα αποτυπώσεις και θα αποτυπωθείς κάπου και φέτος. Κάπου να χωρέσουμε κι εμείς. Έχω αποφασίσει ότι ανήκω εκεί που είναι η καρδιά μου. Θέλω κοινές προοπτικές με τους δικούς μου ανθρώπους. Θέλω να δείχνω ότι μπορώ και να μπορώ να δείχνω.
Δε μου φταίει κανείς σε τίποτα.
Αναλαμβάνω πλήρη ευθύνη των μικρών μου προβλημάτων. Αυτή είναι , σκέφτομαι, η αρχή για την ευτυχία.
Λυπάμαι για τις λυπημένες ψυχές και αυτών των γιορτών.
Λυπάμαι για τα λόγια που δεν ειπώθηκαν.
Δεν μου φτάνει να λυπάμαι.
Το αρκετά λέγεται για να δείξει κορεσμό. Αλλά κάποιοι ποτέ δε φτάνουν το αρκετά.
Καποιοι θα πουν ότι αυτό είναι καλό, ότι ψάχνονται και δεν επαναπαύονται.
Εγώ θα ευχηθώ φέτος να επαναπαυτούμε.
Να νιώσουμε ότι έχουμε αρκετά, να κορεστούμε πριν κουραστούμε.
Όλα είναι αρκετά όταν εσύ αρκείσαι σε αυτά.
Καλές νύχτες από εδώ και πέρα.