Και τι σου φταίνε οι άλλοι αν εσύ τους υπολογίζεις παραπάνω από ότι αυτοί εσένα? Το ίδιο κάνεις κι εσύ σε κάποιους άλλους. Μαγκιά σου να επενδύεις άλλωστε.΄Παιχνίδι είναι, παίζεις και χάνεις. Χάνεις λίγο την πίστη σου στους ανθρώπους. Νόμιζες ότι θα νικήσεις τον κόσμο όλο με την προσπάθεια, αλλά η προσπάθεια πνίγεται όταν οι συνοδοιπόροι αλλάζουν πορεία. Είναι έλλειψη αυτοδυναμίας? Μα και ποιος γουστάρει να είναι τελείως ανεξάρτητος? Στο κάτω κάτω όλοι ψάχνουν κάπου να προσκολληθούν. Απλά επέλεξες να προσκολληθείς εκεί που νόμιζες ότι δεν θα απογοητευτείς. Νομίσματα. Αλλά τα νομίσματα δεν είναι εγγυήσεις. Και κάθε Σεπτέμβρης γίνεται ακόμα χωρίς να το θες ένα μεγάλο σχολείο... Χωρίς ενθουσιασμό πια, μόνο με το άγχος της καινούριας σχολικής χρονιάς...
Το δίδαγμα της ημέρας -αν μιλήσω μόνο αυτό μπορώ πια να προφέρω... τον ενθουσιασμό που δεν μπορείτε να διαχειριστείτε να τον φάτε για μεσημεριανό, εμένα μου έπεσε βαρύς.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment