Προσπαθώ όλη μέρα να ξεμουδιάσω... Νομίζω ότι το μονοξείδιο του αέρα έξω με πνίγει.
Στο κεφάλι μου δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Έξω από το παράθυρό μου, αναρχία. Μέσα στο κεφάλι μου, πάλι αναρχία. Σιχαίνομαι την αναρχία.
Θέλω να ορίσω έστω μια σπιθαμή από αυτό που είμαι, θέλω να έχω μια αρχή, δυο αρχές, όσες αρχές θέλω. Το άναρχος μου θυμίζει "άσχημος".
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment