flashback

Αν κάπου θα ήθελα να ήμουν τώρα, είναι στο Βερολίνο, σε μια σκηνή από Τα Φτερα του Ερωτα, του Βιμ Βεντερς, να ακουω τον nick cave, νέο και ασημο ακόμα, να τραγουδά, και απλά να κοιτάζω μπροστά χωρίς να βλέπω τίποτα, σε μια χειμωνιάτικη παρακμιακή παμπ του '70, με όνειρα γεμάτη και με τις τσέπες άδειες, όπως περίπου και τώρα... http://www.youtube.com/watch?v=AOH9NfHzXuc&feature=related