Ο ουρανός πάνω από το ίδρυμα είναι πορτοκαλίς. Κι όμως έξω από τα παράθυρα έχει ακόμα εκείνο το παραδοσιακό γκριζογάλανο χρώμα, σαν από πάνω μας να κρέμεται ένα πανί που σκεπάζει σκέψεις, ανθρώπους, σαν κάποιος να θέλει οι μέρες εκεί μέσα να μην καταγράφονται στα κατάστιχα του καθενός. Ευχεσαι ο χρόνος να σταματούσε μέχρι να ξαναβγείς στο δρόμο, και μετά σβήνεις τον επόμενο αριθμό στα κεράκια.

Μεγαλώνοντας αναζητώ εφηβικά τραγούδια, σαν από προσπάθεια να καταλάβω τι ένιωθε ο 30άρης που τα έγραφε, όταν εμείς τα χορεύαμε σε αγχωμένα blues με φουστίτσες με σκίσιμο στο πλάι. Let me take you far away.... Άφησέ με να σε πάρω κάπου μακριά, να έχει φεγγάρι και ήλιο, να καταλαβαίνεις την εναλλαγή της ημέρας με τις μαγικές νύχτες.

Είναι μαγικές οι ανοιξιάτικες νύχτες. Κι εγώ αρκούμαι σε δεκάλεπτα κλεφτά, λειψά αγγίγματα στο αγαπημένο μου παγκάκι. Ας είναι. Μου αρκεί, θα πω.

Ο συμβιβασμός δεν ξέρω αν είναι σοφία ή καταδίκη. Και θα το μάθω μάλλον αργά.

Δεν είναι κρίμα τα πιο σημαντικά πράγματα να τα μαθαίνεις στο τέλος; Αλλά , πού θα κρυβόταν αλλιώς η μαγεία;

Θέλω τη μέρα που θα φύγεις απ' το πρωί να μου γελάς... Κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις, θα είναι σαν να μ αγαπάς.
Πλέον δε μπορώ να φανταστώ χωρισμό με θυμό. Μόνο χωρισμό με αγάπη. Δεν ξέρω ποιος είναι πιο δύσκολος. Ο θυμός προς τον άλλο είναι η καλύτερη δικαιολογία για να στυλωθείς. Για να βάλεις πάλι τα μακριά σου σκουλαρίκια, το παλιό σου περλέ κραγιόν και να χτενιστείς μποέμικα και να βγεις να δεις πάλι τον κόσμο.

Ο θυμός προς τον εαυτό σου, ωστόσο, μάλλον είναι μια καλή ψυχανάλυση. Θυμώνεις μόνο όταν έχεις δει το λάθος. Δεν είσαι σε όλα σωστός, δε θα μπορούσες να είσαι.

Τα βράδια αυτά της βάρδιας, οι σκέψεις ψάχνουν χαρτί να σχηματοποιηθούν, και τελικά βουλιάζουν στο παλιό στρώμα και σε παίρνει ο ύπνος, έτσι που κοιτάς τον ουρανό και αναρωτιέσαι σε ποιο σημείο έγινε η κοροϊδία, στο ότι δεν ήξερες ότι θα είναι έτσι, ή στο ότι κλείδωσες τις ανάγκες σου στην κωλοπιλάλα της αναμονής. Κουρασμένο σώμα, ανοιχτό παράθυρο, κλεφτά τσιγάρα με τη μουσική στο παραλίγο mute, ευχές για μια καλή ζωή.

"Καλή ζωή". Δε βλέπω να υπάρχει καλύτερη ευχή. Θα το εύχομαι συχνότερα.
Και γενικότερα θα εύχομαι πιο συχνά. Σαν παιχνίδι με τις πιθανότητες, γιατί όταν εύχεσαι συχνοτερα, έχεις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσεις.

Για αρχή, εύχομαι ελευθερία. Και ήσυχο ύπνο.