Μετά από μια ωραία επιτυχία, από μια συνειδητοποίηση ότι αυτό που διακινδυνεύεις από βλακεία να χάσεις, αξίζει να το κρατήσεις όσο μπορείς, και μετά από λίγο αλκοόλ με βρεγμένα από τη βροχή χέρια, φτάνει σάββατο, μετά από μια κουραστική εβδομάδα, έρχεται η αποζημίωση, και το σώμα ξεκουράζεται όσο δεν πάει, το μυαλό καθαρίζει όσο μπορεί, και εύχεσαι να μπορείς πάντα να έχεις ένα καταφύγιο όπου να μπορείς να τρυπώνεις πού και πού για να ορίζεις εκ νέου τον τρόπο που σκέφτεσαι και πράττεις. Κατά βάθος έχω τεράστια ευγνωμοσύνη για όλα όσα ζω, ωραία και άσχημα, γιατί μέχρι τώρα έχω μάθει πως η προσαρμογή δεν χαρίζεται εύκολα, αλλά στο τέλος αποκτιέται και σε συντροφεύει πολύ γλυκά. Αρκεί να έχεις υπομονή, πείσμα, ή ίσως και φόβο να τα παρατήσεις. Και η αυτοπεποίθηση είναι κάτι που δεν το έχω εξαρχής, ίσα ίσα, υπολείπομαι ενδεχομένως σε αυτό, με τον καιρό όμως, όταν την αποκτώ, δεν μπορεί κανείς εύκολα να με κάνει να την αμφισβητώ. Και αύριο έρχεται μια ωραία Κυριακή. Και ο καιρός περνάει, και οι περίοδοι της ζωής μου εναλλάσσονται σχετικά ομαλά, και μεγαλώνω με έναν τρόπο που δε με κάνει να ζηλεύω τα μικρά στο μετρό και στα μπαράκια, ίσως γιατί αναγνωρίζω τα πλεονεκτήματα της ζύμωσης. Και γιατί δεν πιστεύω ότι όταν μεγαλώνεις παύεις να διεκδικείς. Γερνάς όχι όταν οι ρυτίδες πιάνουν μόνιμο χώρο κάτω από τα μάτια σου, αλλά όταν πιστεύεις ότι δεν έχεις κάτι παραπάνω να κερδίσεις από την κάθε σου μέρα.